13 KWIETNIA DZIEŃ PAMIĘCI OFIAR ZBRODNI KATYŃSKIEJ PAMIĘCI NIE DA SIĘ ZGŁADZIĆ!
10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41 samolot udający się do Katynia z delegacją na obchody 70. rocznicy sowieckiej zbrodni rozbił się nieopodal lotniska wojskowego Smoleńsk-Siewiernyj. Zginęli wszyscy pasażerowie - 96 osób, wśród nich prezydent Lech Kaczyński, jego małżonka Maria, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, politycy, wojskowi, duchowni, kombatanci, przedstawiciele Rodzin Katyńskich, urzędnicy państwowi, funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu i załoga samolotu.
Zbrodnia katyńska - popełniona przez NKWD przez rozstrzelanie wiosną 1940 roku co najmniej 21 768 obywateli Polski (w tym ponad 10 tys. oficerów Wojska Polskiego i Policji Państwowej), na mocy decyzji najwyższych władz ZSRR / J. Stalina, Ł. Berii / zawartej w tajnej uchwale Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (tzw. „decyzja katyńska”). Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej”, NKWD dokonywało przez strzał w tył głowy z broni krótkiej.
Ofiarami zbrodni byli oficerowie, podoficerowie oraz szeregowi Wojska Polskiego, częściowo pochodzący z rezerwy (naukowcy, lekarze, inżynierowie, prawnicy, nauczyciele, urzędnicy państwowi, przedsiębiorcy, przedstawiciele wolnych zawodów)[a], którzy po agresji ZSRR na Polskę, uzgodnionej przez ZSRR z III Rzeszą na podstawie paktu Ribbentrop-Mołotow, zostali po 17 września 1939 roku w różnych okolicznościach rozbrojeni i zatrzymani przez Armię Czerwoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako jeńcy wojenni.
Wśród ofiar tej strasznej zbrodni znaleźli się również mieszkańcy ziemi ćmielowskiej: ppor. Edward Stanisław Dudziński, ppor. Ignacy Krąg, starszy posterunkowy PP Leon Olchowik, przodownik PP Aleksander Nawrocki, starszy przodownik PP Józef Brandys, posterunkowy PP Józef Borowiecki, starszy posterunkowy PP Bronisław Lechowski oraz przodownik PP Julian Martela.
13 kwietnia 1990 roku władze ZSRR oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”.